شما اینجا هستید: رهنامه پژوهش » آرشیو مجلات / ش 9 » سرآغاز
سرآغاز | محمدعلی معصومی
451 بازدید

 

خودباوری را ترویج کنید

خودباوری و اعتماد به نفس در بیان مقام معظم رهبری

 

اسلام اين را به ما مى‌آموزد

بايد اين اعتماد به‌نفس ملى را در زمينه‌ علم تقويت كرد و اسلام اين را به ما مى‌آموزد؛ و ما ان‌شاءالله پيش مى‌رويم.[1]

محور و ملاك

آنى كه ما به شدت نيازمند اعتماد به نفس او هستيم، قشر جوان ماست؛ بخصوص قشر جوان اهل علم و فرزانه و بالقوه اداره كننده‏ بخشى از آينده‏ اين كشور؛ چه اداره كننده‏ علمى، چه اداره كننده‏ سياسى، چه اداره كننده‏ عملى و اجرائى. اين قشر بايد توصيه‏ به اعتماد به نفس را … درست به گوش بشنود و از اعماق دل بپذيرد و در همه‏ فعاليت‌هاى خود آن را محور و ملاك قرار بدهد.[2]

در يكايك جوان‌هاى ما

خودباورى را ترويج كنيد. جوانى كه تحت تربيت و تحت آموزش و تعليم شماست، بايد به خود اعتماد داشته باشد ـ آن اعتماد به نفس ملى كه عرض كرديم. بحثِ اين نيست كه شخصى به خودش اعتماد دارد، بحثِ اين است كه ما به خصال ملى خودمان، به امكانات ملى خودمان، به ذخائر فرهنگى خودمان، يك اعتماد به نفس عمومى داشته باشيم كه به آن گفتيم اعتماد به نفس ملى ـ اين حالت بايست در يكايك جوانهاى ما بروز پيدا كند؛ يعنى جوان ما وقتى كه مى‌ايستد اينجا حرف مي‌زند، بايد اعتماد به نفس ملى خود داشته باشد؛ چون جوان، مظهر اميد است.[3]

يکي از داروهاى بسيار لازم و مؤثر

ملت ما يكى از داروهاى بسيار لازم و مؤثرى كه نياز دارد ـ داروى روحى و فكرى ـ و بايد اين را در ميان خود توسعه و ترويج كند، داروى اعتماد به نفس است. ملت ايران بايد اعتماد به نفسى را كه به بركت انقلاب و به بركت ايستادگى در ميدان پرخطر انقلاب به دست آورد و بعد در ميدان دفاع مقدس با همه‏ آن مشكلات با ايستادگى خود، اين اعتماد به نفس در او تقويت شد، اين اعتماد به نفس را بايد حفظ كند. اين اعتماد به نفس، به ملت ايران اين جرأت را، اين همت را، اين توانائى را مي‌دهد كه اين راه طولانىِ تا آرمانهاى ترسيم‏شده‏ براى جامعه‏ اسلامى را طى بكند؛ بدون او نمي‌شود. بدون اعتماد به نفس نمي‌شود اين راه را رفت.[4]

حالا كه گرمِ حركت شديم …

توقف جايز نيست؛ چه در دانشگاه، چه در محيط‌هاى علمى ديگر، چه در محيط‌هاى صنعتى، چه در كارخانه، چه در محيط تجارت و دادوستد، چه در محيط‌هاى علمىِ دينى. در همه‏ محيط‌ها توقف جايز نيست. بايد جلو رفت. ما حالا كه گرمِ حركت شديم، ملت ما گرم حركت شده است، بيشتر از گذشته مى‏فهميم كه توانايى حركت اين ملت خيلى زياد است و ما مى‏توانيم ان‏شاءالله به بركت اين آزادى و همت و اعتماد به نفسى كه انقلاب به اين ملت داده است، راههاى خيلى دشوارى را بپيماييم.[5]

اولاً، استاد ما

اعتماد به نفسِ شخصى و اعتماد به نفسِ ملى در اساتيد ما، يك ضرورت است. اولاً، استاد ما شخصاً اعتماد به نفس داشته باشد و كار علمى بكند. به آن كار علمى‏اش تكيه بكند و افتخار كند. ثانياً، اعتماد به نفسِ ملى داشته باشد. به قابليت و توانايي‌هاى اين ملت اعتماد داشته باشد. اگر اين معنا در يك استاد وجود داشته باشد، اين سرريز خواهد شد در محيط درس، در كلاس درس، در انتقال به دانشجو و تأثير تربيتى خودش را خواهد گذاشت.[6]

اگر در ملتى پديد آمد …

امروز بايد توجه كنيم كه علم همچنان‌كه در يك فرد عزت‌نفس و اعتماد به نفس مى‌آفريند، در يك ملت هم عينا همين كار را مى‌كند. شما ببينيد يك انسان عالم كه براى خودش جايگاهى در معرفت علمى قائل است، در مقابل هر قدرت پولى و سياسي قرار بگيرد، در ظاهر ممكن است الزاماتى او را مجبور به كرنش‌ها و كوتاه‌آمدن‌هايى بكند؛ اما در دل خود براى خودش عزت قائل است. موجودى خودش را با تهيدستى طرف مقابلش مقايسه مى‌كند، لذا احساس عزت و احساس اعتمادبه‌نفس و احساس غرور مى‌كند. يك ملت هم عينا همين‌طور است. ملتى كه از علم و دانش برخوردار بود، فتوحات علمى داشت و توانست در دنيا در علم نوآفرينى كند، به‌طور طبيعى داراى اعتمادبه‌نفس و عزت‌نفس خواهد بود. اگر اين عزت‌نفس و اين اعتمادبه‌نفس در ملتى پديد آمد، بسيارى از مشكلات او حل خواهد شد؛ كارهاى بزرگ مى‌كند، خطرپذيرى‌ها مى‌كند، در ميدان‌هاى دشوار قدم مى‌گذارد و كوه‌ها را از جا مى‌كند. كليد اين كارها علم است. ما بايد علم را در كشور احيا كنيم.[7]

ممكن است بعضى خدشه كنند

ما بايد علم را خودمان توليد كنيم و آن را بجوشانيم… اين حركت را بايستى ما از خودمان، در درون خودمان، با استفاده‏ از منابع فكرى و ذخائر ميراث فرهنگى خودمان ادامه بدهيم و داشته باشيم… اين پيشرفت علمى‏ بايستى با خودباورى‏ اولًا؛ اميد به موفقيّت ثانياً؛ حركت جهادگونه ثالثاً؛ همراه باشد. چون ما فرض را بر اين گذاشتيم كه پيشرفت علمى، بايستى با نگاه بومى و با تكيه‏ به فرهنگ خودمان باشد ـ فرهنگ ما يعنى اسلام و مواريث ملّىِ‏ پسنديده‏ ما ـ و نيز ناظر به نيازهاى كشور. اين، بايستى مجموعه‏ حركت علمى ما را تشكيل بدهد. ممكن است بعضى خدشه كنند كه آقا مگر مى‏شود؟ ما بايد اين باور را پيدا كنيم… كه مى‏توانيم. بدانيم كه وقتى حركت انجام گرفت، اميد رسيدن به موفقيت وجود دارد.[8]

 

پي‌نوشت‌ها:

[1]. 1383/11/10

[2]. 1386/10/12

[3]. 1387/02/18

[4]. 1386/06/31

[5]. 1385/08/21

[6]. 1385/05/23

[7]. 1383/09/11

[8]. 03/07/1387

پاسخ دهید: