307 بازدید از سحرگاه سال 1284ه. ق تا سحرگاه 1371ه. ق کتاب عمر مردی ورق می‌خورد که بی‌اغراق می‌توان او را مرد روزهای طوفانی دانست. مردی که تبار و ریشه‌اش سند مردانگی‌اش را اصالت بخشیده است تا راز این طوفان سر به مهر نماند:
«ابومحمد الباقر محسن ابن عبدالکریم ابن سیدعلی ابن سید محمد امین ابن سید ابی الحسن موسی ابن سید حیدر ابن سیداحمد ابن سید ابراهیم… ابن زید بن علی بن الحسین». مردی که یادش حتی پس از این همه سال‌های دور و دراز و در میان این همه اضطراب روزهای سیاه دمشق از خاطرِ رود برادا زدوده نشده است. مردی که طعم تلخ تفرقه را در کامش تاب نمی‌آورد و از هر روزنه‌ای برای دست‌یابی به نور همدلی میان شیعه و سنی بر علیه چهره مشوّه استعمار بهره می‌برد. مردی که مرهم دردهای صیدا و مرحم دل شکستگی‌های صور بود. قهرمان قصه‌های شب کودکان شقراء بی‌شک هنوز برای ما آنطور که در خاطر جبل عامل عزیز است، شناخته شده نیست با این‌حال این کوتاهِ کوتاه، شاید ناشنیده های اندکی از او را التیام بخشد.
آنچه در ادامه می‌خوانید مرور کوتاهی است بر زندگی سید محسن امین (ره).
