«آرام و خروشان» این دو کلمه‌ای است که از کارون و شیخ در ذهن آنها که این دو را می‌شناسند نقش می‌بندد. شیخ محمد تقی شوشتری که امروز همه او را با عنوان صاحب قاموس الرجال می‌شناسند نمونه کامل عالمی است که بی‌توجه به صخره‌های تنگنای معیشت و سنگ‌های نبود امکانات چون همزاد خود کارون سال‌های طولانی عمر خود را وقف در جریان بودن کرده بود. رود بابرکتی که منفعت‌های بسیاری را برای سرزمین علم و اندیشه به ارمغان آورده است. تصویر جدّ و جهد این عالم پارسا، قرینِ مردمی بودن که یادگار نسل به نسل در میان خاندان تستری است خاطرات خوب و شیرینی را در ذهن مردم این سرزمین گرم و مهربان به جای گذاشته است. سخن کوتاه باید کرد که بهترین مطلع برای این پرونده از سیره رهنامه، این بیت از سروده مرحوم سید جعفر شهیدی در توصیف شیخ محمد تقی شوشتری است:

مع الفخر عِش و انشِر لوی المجد رافعاً

فمثلک أحری أن یعیش ممجداً

با افتخار زندگی کن! و پرچم بزرگی را بگستر و بالا بر

که همچون تویی سزاوار بزرگ زیستن است